QUIZ -Kwalifikowana Pierwsza Pomoc – pytania 101-150

Do zadań koordynatora medycznych działań ratowniczych (KMDR) KSRG należy:
1. koordynacja działań z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy, segregacji pierwotnej do czasu
przybycia ZRM.
2. realizuje wraz z ratownikami KSRG kpp w strefach zagrożenie dla ZRM.
3. prowadzenie i ewentualne nadzorowanie segregacji, jako procesu określania priorytetów
terapeutyczno-transportowych.
4. przekazuje informacje o wykonaniu dostępu do poszkodowanego i możliwości podjęcia
medycznych czynności ratowniczych (mcr) przez ZRM.
5. transport poszkodowanych z kodem czerwonym do specjalistycznej placówki służby zdrowia.

Organizacja ratownictwa medycznego realizowanego przez podmioty KSRG nie obejmuje:

Kwalifikowana pierwsza pomoc to określenie czynności podejmowanych wobec osoby w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego przez ratownika. W rozumieniu Ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym ratownikiem może być:
1. wyłącznie osoba posiadająca dyplom szkoły lub uczelni medycznej.
2. wyłącznie osoba zatrudniona lub pełniąca służbę w jednostkach współpracujących
z systemem ratownictwa medycznego lub będąca członkiem tych jednostek.
3. osoba posiadająca ważne zaświadczenie o ukończeniu kursu w zakresie
kwalifikowanej pierwszej pomocy i uzyskaniu tytułu ratownika.
4. osoba której stan zdrowia pozwala na udzielanie kwalifikowanej pierwszej pomocy.
5. osoba posiadająca dyplom ukończenia szkoły medycznej oraz pełną zdolność do czynności
prawnych.

Czy osoba udzielająca pierwszej pomocy, kwalifikowanej pierwszej pomocy oraz podejmująca medyczne czynności ratunkowe korzysta z ochrony przewidzianej prawem?

Pozycja boczna ustalona ma na celu zapewnienie drożnych dróg oddechowych oraz umożliwienie swobodnego wypływu śliny i treści z jamy ustnej. Aby spełniała swoje zadanie muszą być spełnione poniższe warunki, z wyjątkiem:

Jesteś świadkiem jak osoba, która się krztusi traci przytomność i upada na podłogę. Dzwonisz na 112 lub 999, a następnie przystępujesz do działania w następującej kolejności:

Kobieta 24-letnia połknęła garść pigułek nasennych około 30-45 minut temu. Znajdujesz ją nieprzytomną, wykonującą sporadyczne próby łapania powietrza (gasping). Jej tętno jest szybkie i dobrze wyczuwalne. Co powinieneś zrobić?

Udzielasz pomocy 6-letniej ofierze wypadku samochodowego, u której podejrzewasz uraz kręgosłupa szyjnego. Dziecko jest nieprzytomne, oddycha płytko, z wysiłkiem, słychać charczenie. Częstość oddechów 30 na minutę. Aby udrożnić drogi oddechowe powinieneś wykonać następujący manewr:

Zbliżasz się do osoby dorosłej, która leży na podłodze. Nie ma nikogo innego w pobliżu. Jak powinieneś postąpić?

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące pomocy tonącym:

U niektórych poszkodowanych nieprzytomnych, ale oddychających stosuje się pozycję bezpieczną. Wskaż stwierdzenie fałszywe:

Wskaż czynność, która nie jest elementem procedury udrażniania dróg oddechowych:

Jakie będzie Twoje postępowanie u poszkodowanego, który w wyniku wypadku samochodowego doznał urazu z raną tłuczoną głowy, z przejściową utratą świadomości i przebywa nadal w samochodzie?

Wskaż prawidłową kolejność czynności jakie należy wykonać po wezwaniu Zespołu Ratownictwa Medycznego u głęboko nieprzytomnego poszkodowanego, po urazie, bez widocznych obrażeń, z zachowanym własnym charczącym oddechem i oznakami krążenia:
1. okrycie kocem termoizolacyjnym.
2. tlenoterapia bierna (jeżeli są wskazania).
3. założenie rurki ustno-gardłowej (jeżeli toleruje).
4. stabilizacja kręgosłupa szyjnego.
5. udrożnienie dróg oddechowych poprzez wysunięcie żuchwy.

Postępowanie z poszkodowanym, który w czasie pożaru wyskoczył z III piętra i doznał urazu kręgosłupa w odcinku piersiowo-lędźwiowym oraz jest nieprzytomny, z zachowanym oddechem i krążeniem, w pierwszej kolejności obejmuje:

Spośród niżej wymienionych czynności ratowniczych, wskaż czynność priorytetową u osoby nieprzytomnej:

Rurkę ustno-gardłową, spróbujesz zastosować:

W postępowaniu z nieprzytomnym dorosłym nieurazowym, wezwanie Zespołu Ratownictwa Medycznego powinno nastąpić:

Podczas oceny stanu neurologicznego poszkodowanego korzystamy ze skali AVPU.
Co oznaczają poszczególne litery tej skali:

Właściwy rozmiar rurki ustno-gardłowej dla poszkodowanego nieprzytomnego wyznacza odległość:

Jeśli wystąpią trudności w prowadzeniu skutecznej wentylacji za pomocą maski i worka samorozprężalnego, należy:
1. poprawić ułożenie maski na twarzy poszkodowanego.
2. ponownie spróbować udrożnić drogi oddechowe za pomocą odpowiednich rękoczynów.
3. poczekać z decyzją co, do dalszego postępowania na przybycie lekarza, gdyż możemy
zaszkodzić poszkodowanemu.
4. sprawdzić szczelność układu do wentylacji.
5. pomimo trudności kontynuować wentylację, bo każdy manewr sprawdzający to strata czasu.

W czasie prowadzenia u poszkodowanego oddechu zastępczego przy użyciu maski twarzowej i worka samorozprężalnego, należy pamiętać o dołączeniu do zestawu rezerwuaru tlenowego. Ma to na celu:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące relacji między resuscytacją krążeniowooddechową(RKO) i Automatyczną Defibrylacją Zewnętrzną (AED):

Na jakiej podstawie podejmiesz decyzję o wdrożeniu resuscytacji krążeniowo-oddechowej:

U dorosłych pacjentów prowadzenie resuscytacji krążeniowo-oddechowej w obserwowanym zatrzymaniu krążenia rozpoczyna się od:

W celu uciskania klatki piersiowej podczas resuscytacji, ręce układa się:

Stosunek uciśnięć do oddechów ratowniczych u osoby dorosłej powinien wynosić:

Podczas prowadzenia podstawowych czynności resuscytacyjnych, ocenę stanu poszkodowanego wykonuje się:

Jeżeli pierwszy oddech ratowniczy nie powoduje uniesienia się klatki piersiowej, należy wykonać następujące czynności, z wyjątkiem:

W przypadku stwierdzenia u pacjenta objawów łagodnej niedrożności drógoddechowych spowodowanej prawdopodobnie obecnością ciała obcego, działania ratownika polegają na:

Worek samorozprężalny posiada następujące zalety, z wyjątkiem:

Wykonujesz resuscytację z udziałem kolegi. Jak często powinieneś uciskać klatkę
piersiową?

Wykonujesz resuscytację u 5-letniego dziecka z zatrzymaniem czynności serca. Którą z technik ucisku klatki piersiowej powinieneś zastosować?

Bawisz się z dziećmi w pokoju, w którym jest dużo zabawek składających się z drobnych części. Nagle, 8-miesięczne niemowlę zaczyna się dusić. Słyszysz świst towarzyszący każdej próbie oddechu. Jego kaszel jest cichy i nieefektywny, zaczyna sinieć. Twoim zdaniem u niemowlęcia doszło do:

Widziałeś jak koleżanka upadła na korytarzu w pracy. Podchodząc do poszkodowanejstwierdziłeś, że jest nieprzytomna. Udrożniłeś drogi oddechowe. Aby ocenić czy nieprzytomna oddycha należy:

Czynności resuscytacyjne (uciski klatki piersiowej i oddechy) przerwiesz w następującej sytuacji:

U nieprzytomnego poszkodowanego nie stwierdzasz oddechu, ani tętna. Po rozpoczęciu resuscytacji krążeniowo-oddechowej (RKO) stwierdzasz, że doszło u niego do złamania kilku żeber. W takiej sytuacji:

Kierownik firmy, w której pracujesz jest 50-letnim, otyłym mężczyzną. Do tej pory niechorował na serce. Aktualnie zaczął uskarżać się na nagły, ostry ból w klatce piersiowej, promieniujący do lewej ręki i żuchwy. Jak powinieneś postąpić?

Wykonujesz resuscytacje krążeniowo-oddechową (RKO) u półrocznego dziecka z zatrzymaniem czynności serca. Którą technikę ucisków klatki piersiowej powinieneś zastosować?
1. uciskanie klatki piersiowej jedną dłonią z częstotliwością około 100 uciśnięć na minutę.
2. uciskanie klatki piersiowej dwoma palcami jednej ręki tak, by ugiąć dolną połowę mostka na
głębokość około 4 cm.
3. uciskanie górnego odcinka mostka dwoma palcami;
4. uciskanie klatki piersiowej 15x, a następnie wykonanie 3 wolnych wdechów;
5. uciskanie klatki piersiowej z częstotliwością około 100-120 razy na minutę.

Szybkie badanie urazowe poszkodowanego w zdarzeniu pojedynczym nie powinno trwać dłużej niż:

Przed przystąpieniem do badania wstępnego u poszkodowanych z obrażeniami pourazowymi z zachowanymi czynnościami życiowymi, należy:

Poszkodowanych z obrażeniami pourazowymi obraca się podczas wymiotów:

Prowadzący wstępne badanie urazowe podchodzi w miarę możliwości do poszkodowanego:

Ocenę oddechu poszkodowanego prowadzi się przez:

Kiedy można przerwać wstępne badanie urazowe?

Podczas wstępnego badania urazowego przy poszkodowanym powinno być, w miarę możliwości:

Podczas wstępnego badania urazowego poszkodowanego, który leży na brzuchu, ale ma zachowany prawidłowy oddech:

Podczas wstępnego badania urazowego poszkodowanego z obrażeniami pourazowymi w pierwszej kolejności należy znaleźć:

Ratownik będący liderem zespołu prowadząc wstępne badanie:

Badanie powtórne (szczegółowe) chorego z obrażeniami pourazowymi rozpoczynamy po: