QUIZ -Kwalifikowana Pierwsza Pomoc – pytania 151-200 0 Kwalifikowana Pierwsza Pomoc - pytania 151-200 1 / 50 Szybkie badanie urazowe poszkodowanego z obrażeniami pourazowymi powinno być przeprowadzone: od strony lewej ku stronie prawej. nie ma znaczenia od której części ciała zaczniemy. od głowy do stóp na końcu kończyny górne. zawsze od strony złamanych kończyn. od strony pleców, aby nie pominąć ran. 2 / 50 Badanie szyi chorego z obrażeniami pourazowymi nie obejmuje: sprawdzenia istnienia ewentualnych ran. oceny wyrostków kolczystych. oceny nawrotu kapilarnego. oceny wypełnienia żył szyjnych. oceny ewentualnego przemieszczenia tchawicy. 3 / 50 Po wykonaniu szybkiego badania urazowego i założeniu ewentualnych opatrunków można: sprawdzić szmer oddechowy. sprawdzić nawrót kapilarny założyć kołnierz ortopedyczny. ocenić wypełnienie żył szyjnych ułożyć poszkodowanego w pozycji bocznej ustalonej (bezpiecznej). 4 / 50 Wypełnione żyły szyjne mogą sugerować np.: odmę prężną. tamponadę serca. zaburzenia krzepliwości. prawdziwe są odpowiedzi A i B. prawdziwe są odpowiedzi A i C 5 / 50 Po założeniu kołnierza ortopedycznego osobie nieprzytomnej z cechami urazu kręgosłupa w odcinku szyjnym: sprawdzamy istnienie ewentualnych ran na szyi. głowa musi być nadal stabilizowana ręcznie. oceniamy nawrót kapilarny. ratownik stabilizujący głowę puszcza ją. poszkodowany może położyć się w wygodnej dla siebie pozycji. 6 / 50 Jeśli podczas próby stabilizacji kręgosłupa szyjnego występują opory lub bolesność, to: sprawdzamy istnienie ewentualnych ran. stabilizujemy go w pozycji, na którą pozwalają zaistniałe ograniczenia. mimo to staramy się ustabilizować kręgosłup równo w osi ciała. oceniamy wypełnienie żył szyjnych. oceniamy ewentualne przemieszczenia tchawicy. 7 / 50 Jeśli podczas badania chorego z obrażeniami pourazowymi głowy zauważysz wyciekające płyny z uszu i nosa, to: sprawdzisz istnienie ewentualnych ran. polecisz wolnemu ratownikowi założenie jałowych opatrunków osłaniających na uszy i nos. polecisz trzeciemu ratownikowi włożenie jałowych sączków do uszu i nosa. ułożysz poszkodowanego w pozycji przeciwwstrząsowej. prawidłowe odpowiedzi A, B, D. 8 / 50 Nawrót kapilarny badamy uciskając: płytkę paznokciową. mięsień dwugłowy. tętnicę promieniową. wypełnione żyły szyjne. płatek ucha. 9 / 50 Podczas badania poszkodowanego z obrażeniami pourazowymi klatki piersiowej należy go: prześwietlić. tylko osłuchać. opukać i osłuchać. tylko obejrzeć i opukać. obejrzeć, obmacać, opukać. 10 / 50 Podczas badania chorego z obrażeniami pourazowymi brzucha szukamy: powiększonych naczyń krwionośnych. śladów obrażeń i bolesności. potwierdzenia prawidłowego nawrotu kapilarnego. przemieszczonych naczyń włosowatych. potwierdzenia odmy otwartej. 11 / 50 Podczas badania poszkodowanego leżącego na wznak z obrażeniami pourazowymi, plecy powinno zbadać się, gdy: leży on w pozycji bezpiecznej. jest on przekładany na nosze typu deska. zostanie unieruchomiony. zostanie ułożony na brzuchu, pamiętając o stabilizacji głowy. po założeniu kołnierza ortopedycznego. 12 / 50 Podczas wykonywania defibrylacji: tylko ratownik może dotykać poszkodowanego. sprawdzamy, czy nie powstała rozedma. nie ma znaczenia, kto dotyka poszkodowanego. nikt nie może dotykać poszkodowanego. ratownik wciska przycisk „Analiza". 13 / 50 Przed przyklejeniem elektrod defibrylatora: skóra klatki piersiowej poszkodowanego musi być sucha. zaleca się aby poszkodowany miał zdjętą biżuterię z szyi. należy, w razie potrzeby, zgolić owłosienie klatki piersiowej. prawdziwe są odpowiedzi A i B. prawdziwe są odpowiedzi A, B i C. 14 / 50 Elektrody AED: przyklejamy do gołej klatki piersiowej po jej ewentualnym wytarciu i usunięciu zbyt obfitego owłosienia. przyklejamy do gołej klatki piersiowej po jej ewentualnym wytarciu. przyklejamy do gołej klatki piersiowej po usunięciu biżuterii. delikatnie przyklejamy na wysokości brodawek sutkowych. przyklejamy do gołej klatki piersiowej po jej ewentualnym wytarciu na wysokości łuków żebrowych. 15 / 50 W strefie przeprowadzania defibrylacji: można dotykać poszkodowanego. może być mokro. należy odsunąć źródło tlenu. poszkodowany może być wentylowany. można dotykać elektrod. 16 / 50 Jeśli są wskazania u podtopionych z NZK, defibrylację wykonujemy po: dokonaniu 5 oddechów, kontroli tętna i 5 cyklach resuscytacji zakończonej uciskami klatki piersiowej. wykonaniu 5 cykli resuscytacji zakończonej masażem serca. dokonaniu 5 oddechów 100% tlenem. natychmiast po podłączeniu defibrylatora i ocenie rytmu jeżeli są wskazania. wszystkie powyższe są fałszywe. 17 / 50 W trakcie oczekiwania na zespół ratownictwa medycznego po pomyślnym wykonaniu defibrylacji i powrocie oznak krążenia u poszkodowanego: kontrolujemy oddech i tętno. elektrody należy pozostawić na klatce piersiowej prowadzimy, w razie potrzeby, wentylację wspomaganą lub zastępczą. dla bezpieczeństwa pacjenta elektrody należy jak najszybciej odkleić z klatki piersiowej. prawdziwe A, B i C. 18 / 50 Asystolia to: brak czynności elektrycznej komór serca i przedsionków lub tylko komór. aktywność elektryczna bez tętna. migotanie komór. brak tętna na tętnicach szyjnych częstoskurcz komorowy bez tętna. 19 / 50 Elektrody AED umieszczamy: jedną pod prawym obojczykiem, drugą w przedniej linii pachowej przedniej lewej tuż pod mięśniem piersiowym, ułożenie przednio-boczne. (zgodnie z piktogramem umieszczonym na elektrodach). elektrody mogą pozostać na klatce piersiowej w dowolnych miejscach po obu stronach mostka poszkodowanego. jedną pod lewym obojczykiem wzdłuż mostka, drugą nad koniuszkiem serca poszkodowanego. elektrody należy umieścić 2 palce powyżej kąta międzyżebrowego poszkodowanego. w taki sposób, aby ich końce stykały się nad mostkiem poszkodowanego, co ułatwi przepływ energii. 20 / 50 Wsparcie psychiczne poszkodowanego powinno być zastosowane: w momencie przybycia do szpitala. po umieszczeniu poszkodowanego w karetce. po ustaleniu diagnozy w celu jasnego sprecyzowania form leczenia. jak najwcześniej. w obecności rodziny. 21 / 50 Wskaż, co nie jest zabronione podczas udzielania wsparcia psychicznego poszkodowanemu: brak zainteresowania tym, co mówi poszkodowany. prezentowanie przez ratownika postawy ,,ja wiem lepiej". utrzymywanie kontaktu wzrokowego. utrzymywanie nadmiernego dystansu. okazywanie braku akceptacji. 22 / 50 Wskaż, co jest zabronione podczas udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy poszkodowanemu: okazywanie braku zainteresowania tym, co mówi poszkodowany. prezentowanie przez ratownika postawy ,,ja wiem lepiej". głośne zwracanie uwagi członkom zespołu ratowniczego. stwarzanie dodatkowego zamieszania wokół poszkodowanego. prawidłowe są A, B, C, D. 23 / 50 U poszkodowanych urazowych wsparcie psychiczne może prowadzić ratownik: z wykształceniem psychologicznym. specjalnie do tego celu przygotowany. trzeci, który również m.in. opatruje rany. dokonujący ręcznej stabilizacji odcinka szyjnego kręgosłupa. drugi, który dokonuje jednocześnie badania urazowego. 24 / 50 Od udzielających wsparcia psychicznego poszkodowany oczekuje: okazywanie natrętnego zainteresowania jego stanem psychicznym. akceptacji, zainteresowania, kontaktu wzrokowego i bycia otwarcie zdystansowanym. akceptacji, zainteresowania, kontaktu wzrokowego i bycia dobrym słuchaczem. akceptacji, zainteresowania, unikania kontaktu wzrokowego i bycia dobrym słuchaczem. używania pod adresem poszkodowanego stwierdzeń w rodzaju „ja wiem lepiej", co daje mu pewność wysokich kompetencji ratownika. 25 / 50 Podchodząc do poszkodowanego pozostającego po wypadku w pojeździe ratownik powinien: zapytać, co się wydarzyło. informować, co i w jakim celu będzie wykonywane. powiedzieć, kim jest, zapytać, co się wydarzyło i informować, co i w jakim celu będzie wykonywane. przedstawić się. używać pod adresem poszkodowanego stwierdzeń w rodzaju „ja wiem lepiej", co daje mu pewność wysokich kompetencji ratownika. 26 / 50 Po przybyciu na miejsce zdarzenia ekipy ratunkowej następuje rozpoznanie, które ma na celu: rozpoznanie charakteru zdarzenia, jego okoliczności i udzielenie pierwszej pomocy. rozpoznanie charakteru zdarzenia, jego okoliczności, rodzaju zagrożeń dla akcji i ustalenia dróg ewakuacji. rozpoznanie charakteru zdarzenia, jego okoliczności, rodzaju zagrożeń dla akcji i ustalenia rodzaju sprzętu koniecznego do ewakuacji poszkodowanych. rozpoznanie charakteru zdarzenia, jego okoliczności, rodzaju zagrożeń, ustalenie orientacyjnej liczby poszkodowanych, ustalenia priorytetów działania i ewentualne uznanie zdarzenia za masowe. rozpoznanie charakteru zdarzenia, jego okoliczności, rodzaju zagrożeń dla akcji, ustalenie orientacyjnej liczby poszkodowanych i ich ewakuacja. 27 / 50 W badaniu wstępnym osoby poszkodowanej bierzemy pod uwagę: istnienie ewentualnych ran. jedynie kontrolę ABC, ponieważ tylko te parametry są istotne. urazy w obrębie kręgosłupa. wypełnienie żył szyjnych. ocena miejsca zdarzenia, ocena wstępna, szybkie badanie urazowe lub badanie miejscowe. 28 / 50 Stabilizując bezprzyrządowo kręgosłup szyjny należy pamiętać, aby: nie pociągać głowy w osi długiej i nie odchylać głowy poszkodowanego ku tyłowi. co 2 minuty sprawdzać tętno na tętnicy szyjnej. odchylić głowę poszkodowanego ku tyłowi, aby udrożnić drogi oddechowe. ustabilizować przemieszczoną tchawicę. zbytnio nie pociągać za głowę w osi długiej. 29 / 50 Podczas wykonywania defibrylacji należy: co 2 minuty sprawdzać tętno na tętnicy szyjnej. słuchać i wykonywać polecenia AED. podtrzymywać odchyloną ku tyłowi ku tyłowi głowę poszkodowanego, aby udrożnić drogi oddechowe. ustabilizować przemieszczoną tchawicę. naciskać elektrody, aby dobrze przylegały. 30 / 50 Wsparcie psychiczne poszkodowanych powinno: rozpocząć się w momencie przyjęcia do szpitala, gdyż pozwala to na osiągnięcie lepszych efektów terapeutycznych. trwać do czasu osiągnięcia przez poszkodowanego równowagi psychicznej. odbywać się tylko w obecności rodziny, co ułatwi powrót do zdrowia. rozpocząć się jak najszybciej i trwać, w miarę możliwości, do czasu osiągnięcia przez poszkodowanego równowagi psychicznej. rozpocząć się po ustaleniu diagnozy w celu jasnego sprecyzowania form leczenia powinno zostać wstrzymane. 31 / 50 Najczęstsze objawy występujące w przypadku występowania odmy opłucnowej to: zmniejszenie pojemności płuc. ograniczenie ruchomości ściany klatki piersiowej. gwałtowny ból uciskający w klatce piersiowej, pojawiają się po silnym kaszlu, większym wysiłku fizycznym lub po urazie klatki piersiowej, zazwyczaj szybko narastająca duszność, przyspieszenie tętna, bladość powłok skórnych, nadmierna potliwość, pogłębiające się ogólne osłabienie. prawdziwe A i B. przesunięcie tchawicy. 32 / 50 W przypadku złamania podudzia but zdejmujemy: jak najwcześniej. jeżeli występuje krwawienie. przy stabilizacji ręcznej kończyny w pozycji zbliżonej do fizjologicznej. przecinając go dla zmniejszenia ryzyka urazów wtórnych. prawidłowe B, D. 33 / 50 Przy przepływie 15 l/min zawartość butli o pojemności 2,7 litra wypełnionej tlenem sprężonym do 150 atmosfer wystarczy na: maksimum 20 minut tlenoterapii. maksimum 27 minut tlenoterapii. ponad 30 minut tlenoterapii. maksimum 37 minut tlenoterapii. ponad 40 minut tlenoterapii. 34 / 50 Rana kłuta brzucha: nie wyklucza odmy. może stanowić bezpośrednie zagrożenie życia. zawsze powoduje silny krwotok zewnętrzny. prawdziwe A i B. prawdziwe A, B i C. 35 / 50 U poszkodowanego nieprzytomnego w przypadku niedrożności nosa zastępczą wentylację prowadzimy: przy użyciu worka samorozprężalnego i alternatyw takich jak maska lub rurka krtaniowa. przy użyciu maski worka samorozprężalnego trzymanej chwytem jednoręcznym (CE) z wykorzystaniem rurki ustno-gardłowej. przy użyciu maski worka samorozprężalnego trzymanej chwytem jednoręcznym (CE). tylko po udrożnieniu nosa przy pomocy urządzenia ssącego. prawdziwe A i B. 36 / 50 Skręcenie stawu skokowego: traktuje się je jak złamanie. traktujemy jak zwichnięcie. stabilizujemy i unieruchamiamy w pozycji zastanej. stabilizujemy i unieruchamiamy w pozycji zbliżonej do fizjologicznej. prawdziwe A i C. 37 / 50 Złamanie otwarte: to złamanie, w którym zawsze kość przebija skórę. to złamanie z przerwaniem ciągłości skóry. to złamanie, w którym na ranę zakładamy opatrunek uciskowy. to złamanie, w którym nie wolno ruszać kończyny. prawdziwe B i D. 38 / 50 Gdy poszkodowany niedosłyszy: aby nawiązać kontakt krzyczymy do niego. aby nawiązać kontakt przybliżamy usta do jego ucha. rezygnujemy z kontaktu głosowego na rzecz gestów. wspomagamy wypowiedź gestami. prawdziwe B i D. 39 / 50 Utrata przytomności jest niebezpieczna, ponieważ: zawsze jest objawem zatrzymania krążenia. dochodzi do osłabienia i /lub zniesienia odruchów obronnych. nieuchronnie prowadzi do zatrzymania krążenia. prawdziwe B i C. wszystkie fałszywe. 40 / 50 Nudności i wymioty u poszkodowanego w wypadku drogowym: mogą być normalną reakcją na drastyczne widoki. mogą być objawem niedotlenienia mózgu. mogą być objawem obrażeń mózgu. są zjawiskiem przemijającym. prawdziwe A, B i C. 41 / 50 Jaka jest prawidłowa kolejność czynności niezbędnych do skutecznej resuscytacji osób, u których doszło do nagłego zatrzymania krążenia według koncepcji zwanej „łańcuchem przeżycia"? 1. wczesna defibrylacja. 2. wczesne wezwanie pomocy. 3. wczesne rozpoczęcie RKO. 4. opieka poresuscytacyjna. 5. wczesne rozpoznanie Jaka jest prawidłowa kolejność czynności niezbędnych do skutecznej resuscytacji osób, u których doszło do nagłego zatrzymania krążenia według koncepcji zwanej „łańcuchem przeżycia"? 1. wczesna defibrylacja. 2. wczesne wezwanie pomocy. 3. wczesne rozpoczęcie RKO. 4. opieka poresuscytacyjna. 5. wczesne rozpoznanie 1, 3, 2, 5, 4 5, 2, 3, 1, 4 2, 3, 4, 1, 5 1, 2, 3, 4, 5 5, 2, 4, 1, 3 42 / 50 Jeśli podczas oceny czynności życiowych masz wątpliwości czy doszło do zatrzymania krążenia powinieneś: wydłużyć ocenę o kolejne 10 sekund. rozpocząć wentylacje bez uciskania klatki piersiowej. rozpocząć resuscytację krążeniowo-oddechową. ułożyć poszkodowanego w pozycji bezpiecznej. podłączyć AED i postępować zgodnie z jego poleceniami. 43 / 50 Którą z bezprzyrządowych metod udrażniania dróg oddechowych zastosujesz w pierwszej kolejności u osoby z podejrzeniem urazu szyjnego odcinka rdzenia kręgowego? odgięcie głowy wysunięcie żuchwy. odgięcie głowy połączone z wysunięciem żuchwy. odgięcie głowy połączone z uniesieniem żuchwy. prawidłowe są odpowiedzi A, D. 44 / 50 Która z poniższych czynności zabezpiecza dolne drogi oddechowe przed zachłyśnięciem treścią płynną? założenie rurki ustno-gardłowej. odessanie. ułożenie w pozycji bezpiecznej. prawidłowe są odpowiedzi B, C. prawidłowe są odpowiedzi A, B, C. 45 / 50 Która z poniższych metod tlenoterapii zapewnia uzyskanie około 85% stężenia tlenu w mieszaninie oddechowej? wąsy tlenowe zasilane tlenem o przepływie 6 l/min worek samorozprężalny bez rezerwuaru z podłączonym tlenem o przepływie 10 l/min. maska do tlenoterapii biernej bez rezerwuaru z podłączonym tlenem o przepływie 15 l/min. maska do tlenoterapii biernej z rezerwuarem z podłączonym tlenem o przepływie 8 l/min. maska do tlenoterapii biernej z rezerwuarem podłączona tlenem o przepływie 15 l/min. 46 / 50 Które z poniższych działań dotyczących prowadzenia wentylacji zastępczej u osoby dorosłej w trakcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej negatywnie wpływają na jej skuteczność? wykonanie pojedynczego oddechu w czasie około 1 sekundy. gwałtowne ściskanie worka samorozprężalnego. wykonanie dwóch oddechów zastępczych w czasie nie przekraczającym 5 sekund. stosowanie objętości pojedynczego oddechu powodującego widoczne unoszenie się klatki piersiowej wykonywanie uciśnięć klatki piersiowej i wentylacji płuc w stosunku 30:2. 47 / 50 Które z poniższych działań negatywnie wpływa na efektywność uciśnięć klatki piersiowej obniżając skuteczność resuscytacji krążeniowo-oddechowej? uciskanie klatki piersiowej z częstotliwością co najmniej 100 razy na minutę. rozpoczęcie uciskania klatki piersiowej zanim całkowicie powróci do pozycji wyjściowej. minimalizowanie przerw pomiędzy kolejnymi seriami uciśnięć klatki piersiowej. zmiany osoby wykonującej uciskanie klatki piersiowej co 2 minuty. uciskanie klatki piersiowej na głębokość co najmniej 5 cm u osoby dorosłej. 48 / 50 Które z poniższych objawów występujących u osoby dorosłej, która w trakcie jedzenia zakrztusiła się pokarmem, są charakterystyczne dla ciężkiej niedrożności dróg oddechowych? 1. bezgłośny kaszel. 2. głośny kaszel. 3. niemożność oddychania. 4. postępująca utrata przytomności. 5. możliwość swobodnego mówienia. 1, 3, 5 1, 3, 4 3, 4, 5 1, 4, 5 2, 4, 5 49 / 50 Które z poniższych objawów występujących u dziecka, które w trakcie jedzenia zakrztusiło się pokarmem, są charakterystyczne dla łagodnej niedrożności dróg oddechowych? 1. bezgłośny kaszel. 2. głośny kaszel. 3. sinica. 4. możliwość nabrania powietrza przed kaszlem. 5. głośny płacz. 1, 3, 4 1, 2, 5 2, 4, 5 1, 4, 5 3, 4, 5 50 / 50 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących użycia rurki ustno-gardłowej jest nieprawdziwe? jest zalecana podczas wentylacji workiem samorozprężalnym z maską twarzową. zabezpiecza przed zachłyśnięciem. może spowodować niedrożność. może prowokować wymioty. jest dostępna w rozmiarach dla dzieci i dorosłych. Your score is Średni wynik to 0% LinkedIn Facebook Twitter VKontakte 0% Restartuj quiz